استادیار گروه مترجمی، مجتمع آموزش عالی زبان، ادبیات و فرهنگ شناسی، جامعه المصطفى العالمیه، قم، ایران.
10.22034/alls.2023.14941.1068
چکیده
شکی نیست یکی از دلایل ترجمه قرآن کریم، نیازهای بشر بهخصوص فارسیزبان به آگاهی از کلام خداوند بود. رشیدالدین میبدی در اثر ارزشمند «کشفالأسرار و عدةالأبرار» به این فن دست یافته و برای نخستینبار قرآن را در سه بخش، ترجمه، تفسیر و تأویل کرده است. بیشتر پژوهشهای درباره این اثر به بررسی بخش سوم پرداختهاند؛ بنابراین پژوهش حاضر به بررسی بخش نخست این تفسیر خواهد پرداخت و ارزیابی کیفیت ترجمه آن که همواره اهمیت ویژهای داشته، بررسی و تحلیل خواهد شد. گفتنی است باتوجه به وجود نگرشهای گوناگون نسبت به ترجمه و تفاوت برداشتها از مفهوم کیفیت، تفاوت در راهبردهای ارزیابی، امری اجتنابناپذیر است. یکی از این راهبردها، بومیسازی و بیگانهسازی است که از راهبردهای کلان ترجمه و هدف از آن برجستهسازی متن مقصد یا متن مبدأ میباشد. در پژوهش حاضر کوشیدیم این ترجمه بر پایه کشف نمادهای راهبرد بومیسازی یا بیگانهسازی در ترجمه مزبور با روش توصیفی و تحلیلی استوار گردد. برآیند پژوهش نشان میدهد در میان نمادهای بومیسازی، بسط، گسترش، تصریح، هنجارگرایی و ترادف و در میان نمادهای بیگانهسازی، هنجارگریزی، رعایتنکردن اصل یکنواختی، وامگیری، معادلیابی ناهمگون اتصال ساختاری متن و ترجمه ناقص، بیشترین کاربرد را دارند. با کشف این نمادها روشن میشود نوعی تعادل میان آنها حکمفرماست و سمت و سوی ترجمه نیز به هیچیک از راهبردها گرایش داده نشده است.
پنام, أنور . (1403). بررسی ترجمه قرآن بر اساس راهبرد بومیسازی و بیگانهسازی. مطالعات زبان و ادبیات عربی, 2(3), 69-85. doi: 10.22034/alls.2023.14941.1068
MLA
پنام, أنور . "بررسی ترجمه قرآن بر اساس راهبرد بومیسازی و بیگانهسازی", مطالعات زبان و ادبیات عربی, 2, 3, 1403, 69-85. doi: 10.22034/alls.2023.14941.1068
HARVARD
پنام, أنور. (1403). 'بررسی ترجمه قرآن بر اساس راهبرد بومیسازی و بیگانهسازی', مطالعات زبان و ادبیات عربی, 2(3), pp. 69-85. doi: 10.22034/alls.2023.14941.1068
CHICAGO
أنور پنام, "بررسی ترجمه قرآن بر اساس راهبرد بومیسازی و بیگانهسازی," مطالعات زبان و ادبیات عربی, 2 3 (1403): 69-85, doi: 10.22034/alls.2023.14941.1068
VANCOUVER
پنام, أنور. بررسی ترجمه قرآن بر اساس راهبرد بومیسازی و بیگانهسازی. مطالعات زبان و ادبیات عربی, 1403; 2(3): 69-85. doi: 10.22034/alls.2023.14941.1068